bombowiec
Wygląd
bombowiec (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
- (1.1) wojsk. samolot przystosowany do atakowania celów naziemnych i nawodnych przez zrzucanie na nie bomb; zob. też bombowiec w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bombowiec bombowce dopełniacz bombowca bombowców celownik bombowcowi bombowcom biernik bombowca / bombowiec bombowce narzędnik bombowcem bombowcami miejscownik bombowcu bombowcach wołacz bombowcu bombowce
- przykłady:
- (1.1) Nad miastem pojawił się klucz bombowców.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) lecieć bombowcem • pilotować bombowiec • bombowiec bombarduje coś / zrzuca bomby na coś • bombowiec bliskiego / średniego / dalekiego zasięgu • bombowiec nocny / nurkujący / taktyczny / strategiczny / pokładowy
- antonimy:
- (1.1) myśliwiec
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bomber
- białoruski: (1.1) бамбардзіроўшчык m, бамбавоз m
- bułgarski: (1.1) бомбардировач m
- duński: (1.1) bomber w
- francuski: (1.1) bombardier m
- hiszpański: (1.1) bombardero m
- koreański: (1.1) 폭격기 (爆擊機, p’okkyŏkki)
- niemiecki: (1.1) Bomber m
- nowogrecki: (1.1) βομβαρδιστικό αεροσκάφος n
- rosyjski: (1.1) бомбардировщик m
- słowacki: (1.1) bombardér m, slang. bombarďák m
- słoweński: (1.1) bombnik m
- ukraiński: (1.1) бомбардувальник m
- źródła: