backbone

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

backbone (język angielski)[edytuj]

backbone (1.1)
wymowa:
bryt. IPA/ˈbækˌbəʊn/, SAMPA/"b{k%b@Un/
amer. IPA/ˈbækˌboʊn/ lub /ˈbækˌbɔʊn/
wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) anat. kręgosłup[1]
(1.2) przen. kręgosłup, trzon, podstawa, filar, [1]
(1.3) przen. hart, siła, mocny charakter[1]
(1.4) inform. szkielet sieci[1]
odmiana:
(1.1-4) lp backbone; lm backbones
przykłady:
(1.2) Before automobiles, railroads were the backbone of commerce.Przed samochodami, kolej była dźwignią handlu.
(1.3) He would make a good manager if he had a little more backbone.Byłby z niego dobry menadżer, gdyby miał odrobinę więcej hartu ducha.
składnia:
kolokacje:
(1.1) sb to the backbonektoś do szpiku kości
(1.2) to be the backbone of a groupstanowić trzon grupy
(1.3) to have the / no backbone to do sthmieć / nie mieć wystarczająco siły, hartu, by coś zrobić
synonimy:
(1.1) spine
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. back, backing, backwardness
czas. back
przym. back, backward
przysł. back, backward, backwards
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ang. back + boneplecy + kość
(1.2-4) od (1.1)
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Hasło „backbone” w: Wielki słownik angielsko-polski, praca zbiorowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, ISBN 978-83-01-13708-3, s. 73.