akcydencja
akcydencja (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) dodatkowa opłata przy cleniu przywożonych towarów[1]
- (1.2) daw. przypadłość[2]
- (1.3) daw. dochód uboczny, często nielegalny[3]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik akcydencja akcydencje dopełniacz akcydencji akcydencji / przest. akcydencyj celownik akcydencji akcydencjom biernik akcydencję akcydencje narzędnik akcydencją akcydencjami miejscownik akcydencji akcydencjach wołacz akcydencjo akcydencje
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. akcydens mrz, akcydensik mrz, akcydensista mos
- przym. akcydensowy, akcydentalny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. accidentia → przypadkowe wydarzenie, przypadek, zbieg okoliczności < łac. accidēns < łac. accidō → przytrafiać się, zdarzać się, zachodzić, mieć miejsce
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „akcydencja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „akcydencja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „akcydens” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
