akcydentalny

akcydentalny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌakt͡sɨdɛ̃nˈtalnɨ], AS: [akcydẽntalny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob., ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) książk. przypadkowy, okolicznościowy, nieistotny, dodatkowy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	akcydentalny		akcydentalna	akcydentalne	akcydentalni	akcydentalne
dopełniacz	akcydentalnego		akcydentalnej	akcydentalnego	akcydentalnych
celownik	akcydentalnemu		akcydentalnej	akcydentalnemu	akcydentalnym
biernik	akcydentalnego	akcydentalny	akcydentalną	akcydentalne	akcydentalnych	akcydentalne
narzędnik	akcydentalnym		akcydentalną	akcydentalnym	akcydentalnymi
miejscownik	akcydentalnym		akcydentalnej	akcydentalnym	akcydentalnych
wołacz	akcydentalny		akcydentalna	akcydentalne	akcydentalni	akcydentalne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. akcydencja ż, akcydens mrz, akcydensik mrz, akcydensista mos, akcydensistka ż, akcydentalia nmos, akcydentalizm mrz

przym. akcydensowy

przysł. akcydentalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• słowacki: (1.1) akcidentálny

źródła: