adiunkt

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

adiunkt (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈadʲjũŋkt], AS[adʹi ̯ũŋkt], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-nk- i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) stanowisko w instytucji naukowej zajmowane przez pracowników posiadających co najmniej stopień doktora; zob. też adiunkt w Wikipedii
(1.2) tytuł zawodowy w bibliotekarstwie oraz w dokumentacji i informacji naukowej

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) kobieta zatrudniona jako adiunkt (1.1)
(2.2) kobieta zatrudniona jako adiunkt (1.2)
odmiana:
(1.1-2)
(2.1-2) jak (1) lub: nieodm.,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1-2) skrót ad.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. adiunktura ż
forma żeńska adiunktka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Adiunkt < łac. adiūnctus (→ dosł. przyprzężony) < łac. ad + iungoprzyprzęgam, przyłączam[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 23.