Wettyn

Wettyn (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) hist. tylko w lm Wettynowie → dynastia panująca w Polsce w latach 1697–1763; zob. też Wettynowie w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) hist. przedstawiciel dynastii Wettynów (1.1)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	Wettynowie
dopełniacz	Wettynów
celownik	Wettynom
biernik	Wettynów
narzędnik	Wettynami
miejscownik	Wettynach
wołacz	Wettynowie
depr. M. i W. lm: (te) Wettyny

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Wettyn	Wettynowie
dopełniacz	Wettyna	Wettynów
celownik	Wettynowi	Wettynom
biernik	Wettyna	Wettynów
narzędnik	Wettynem	Wettynami
miejscownik	Wettynie	Wettynach
wołacz	Wettynie	Wettynowie
depr. M. i W. lm: (te) Wettyny

przykłady:

(1.1) Szereg księstw było zarządzanych przez Wettynów linii ernestyńskiej.

(2.1) Król August III Wettyn umarł w Dreźnie.

(2.1) Nie chcemy już Wettyna na tronie!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) dynastia

(2.1) monarcha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Wettin

uwagi:

(1.1) Nazwy dynastii piszemy wielką literą.

tłumaczenia:

źródła: