Syn Człowieczy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Syn Człowieczy (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. peryfr. w teologii chrześcijańskiej: określenie Jezusa Chrystusa podkreślające, że jest on człowiekiem[1]
odmiana:
(1.1) blm, związek zgody,
przykłady:
(1.1) Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Jezus Chrystus, Chrystus Król; peryfr. Syn Boży, Pomazaniec Boży, Baranek Boży
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „Syn Człowieczy” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Mt 25, 31