bryzol: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
+odmiana |
→bryzol (język polski): +przykład z hasła ziemniaczany |
||
| Linia 22: | Linia 22: | ||
}} |
}} |
||
{{przykłady}} |
{{przykłady}} |
||
: (1.1) ''- [[wyobrazić|Wyobraźcie]] [[siebie|sobie]], [[że]] [[ambasador]] [[być|był]] [[zachwycić|zachwycony]] - [[perorować|perorował]] Roszko. - [[zjeść|Zjedliśmy]] [[wyborny|wyborną]] [[zupa|zupę]] [[ziemniaczany|ziemniaczaną]], [[potem]] [[być|był]] [[bryzol]] [[z]] [[pieczarka]]mi, [[kompot]], [[kilka]] [[butelka|butelek]] [[wino|wina]], [[szarlotka]]<ref>{{NKJP|match_start=93|hash=596261a57caff383e3274819992093b5|pub_title=Talki w wielkim mieście|domain=#typ_publ|match_end=105|channel=#kanal_ksiazka|date=2002|authors=Monika Piątkowska, Leszek Talko}}</ref>.'' |
|||
{{składnia}} |
{{składnia}} |
||
{{kolokacje}} |
{{kolokacje}} |
||
Wersja z 17:27, 24 sty 2021
bryzol (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kulin. spoż. rodzaj smażonej bitki, najczęściej z polędwicy wołowej lub wieprzowej, lekko oprószonej mąką; zob. też bryzol w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bryzol bryzole dopełniacz bryzolu bryzoli / bryzolów[1] celownik bryzolowi bryzolom biernik bryzol bryzole narzędnik bryzolem bryzolami miejscownik bryzolu bryzolach wołacz bryzolu bryzole
- przykłady:
- (1.1) - Wyobraźcie sobie, że ambasador był zachwycony - perorował Roszko. - Zjedliśmy wyborną zupę ziemniaczaną, potem był bryzol z pieczarkami, kompot, kilka butelek wina, szarlotka[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) bitka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) bresolles
- źródła:
- ↑
Hasło „bryzol” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Monika Piątkowska, Leszek Talko, Talki w wielkim mieście, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Maciej E. Halbański, Leksykon sztuki kulinarnej, wydanie III, Wydawnictwo „Watra”, Warszawa 1987, s. 26.
