apelować: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dodano szwedzki: (1.1) vädja, appellera, bönfalla
Olafbot (dyskusja | edycje)
m polski: pokrewne +apelacyjny (na podstawie tamtego hasła)
Linia 36: Linia 36:
{{pokrewne}}
{{pokrewne}}
: {{rzecz}} [[apelowanie]] {{n}}, [[apel]] {{m}}, [[apelacja]] {{ż}}, [[apelant]] {{m}}
: {{rzecz}} [[apelowanie]] {{n}}, [[apel]] {{m}}, [[apelacja]] {{ż}}, [[apelant]] {{m}}
: {{przym}} [[apelacyjny]]
{{frazeologia}}
{{frazeologia}}
{{etymologia}}
{{etymologia}}

Wersja z 00:17, 5 lip 2021

apelować (język polski)

wymowa:
IPA[ˌapɛˈlɔvaʨ̑], AS[apelovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) książk. wzywać kogoś do czegoś, zwracać się z apelem[1]
(1.2) praw. odwoływać się od wyroku, wnosić apelację[1]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Organizacje pozarządowe apelują do premiera, aby nie obcinał im wpływów z 1 procenta.
(1.2) Adwokat w sądzie często apeluje.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nawoływać, wzywać, prosić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. apelowanie n, apel m, apelacja ż, apelant m
przym. apelacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. appello[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „apelować” w: SJP.pl.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.