szantażystka

szantażystka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌʃãntaˈʒɨstka], AS: [šãntažystka], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta, która stosuje szantaż, która szantażuje kogoś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szantażystka	szantażystki
dopełniacz	szantażystki	szantażystek
celownik	szantażystce	szantażystkom
biernik	szantażystkę	szantażystki
narzędnik	szantażystką	szantażystkami
miejscownik	szantażystce	szantażystkach
wołacz	szantażystko	szantażystki

przykłady:

(1.1) Polityk nie przestraszył się gróźb szantażystki i od razu poszedł na policję.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szantaż m, szantażyk m, szantażowanie n

forma męska szantażysta m

czas. szantażować ndk., zaszantażować dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) forma żeńska od: szantażysta

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: szantażysta

• czeski: (1.1) vyděračka ż
• esperanto: (1.1) ĉantaĝistino
• niemiecki: (1.1) Erpresserin ż
• rosyjski: (1.1) шантажистка ż

źródła: