konfrontacja: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Olafbot (dyskusja | edycje)
m polski: pokrewne +konfrontacyjność (na podstawie tamtego hasła)
Linia 8: Linia 8:
{{odmiana}}
{{odmiana}}
{{przykłady}}
{{przykłady}}
: (1.2) ''[[nieustanny|Nieustanne]] [[burda|burdy]] [[i]] [[konfrontacja|konfrontacje]] [[zamienić|zamieniły]] [[nasz]]e [[spokojny|spokojne]] [[osiedle]] [[w]] [[beczka prochu|beczkę prochu]].''
{{składnia}}
{{składnia}}
{{kolokacje}}
{{kolokacje}}

Wersja z 09:49, 14 lip 2020

konfrontacja (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) porównanie ze sobą, zestawiając cechy wspólne i rozbieżne
(1.2) konflikt między wrogimi stronami
(1.3) praw. jednoczesne stawienie się świadków lub świadków i oskarżonego w celu oceny sprzeczności w zeznaniach
odmiana:
przykłady:
(1.2) Nieustanne burdy i konfrontacje zamieniły nasze spokojne osiedle w beczkę prochu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) porównanie
(1.2) konflikt, spór, walka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. konfrontować ndk., skonfrontować dk.
przym. konfrontacyjny, konfrontatywny
przysł. konfrontacyjnie
rzecz. konfrontacyjność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. confrontatio
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: