pierścionek

pierścionek (język polski)

pierścionek (1.1) na palcu

wymowa:

IPA: [pʲjɛrʲɕˈʨ̑ɔ̃nɛk], AS: [pʹi ̯erʹśćõnek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rodzaj ozdoby na palec, wykonanej zazwyczaj z metalu szlachetnego z oczkiem

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pierścionek	pierścionki
dopełniacz	pierścionka	pierścionków
celownik	pierścionkowi	pierścionkom
biernik	pierścionek	pierścionki
narzędnik	pierścionkiem	pierścionkami
miejscownik	pierścionku	pierścionkach
wołacz	pierścionku	pierścionki

przykłady:

(1.1) Na palcu serdecznym nosiła pierścionek zaręczynowy z brylantem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pierścionek ślubny • pierścionek zaręczynowy • nosić pierścionek na palcu • założyć pierścionek • zdjąć pierścionek

synonimy:

(1.1) obrączka, pierścień

antonimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pierścień m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ring
• arabski: (1.1) خاتم
• czeski: (1.1) prsten m
• francuski: (1.1) bague ż, anneau m
• hiszpański: (1.1) anillo m, sortija ż
• interlingua: (1.1) anulo
• nowogrecki: (1.1) δαχτυλίδι n
• ukraiński: (1.1) перстеник m, каблучка ż
• węgierski: (1.1) gyűrű

źródła: