ślubny

ślubny (język polski)

suknie ślubne (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈɕlubnɨ], AS: [ślubny] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący ślubu

(1.2) (o dziecku) prawy, z prawego łoża

(1.3) pot. żart. prawnie zaślubiony

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. żart. mąż, małżonek

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ślubny		ślubna	ślubne	ślubni	ślubne
dopełniacz	ślubnego		ślubnej	ślubnego	ślubnych
celownik	ślubnemu		ślubnej	ślubnemu	ślubnym
biernik	ślubnego	ślubny	ślubną	ślubne	ślubnych	ślubne
narzędnik	ślubnym		ślubną	ślubnym	ślubnymi
miejscownik	ślubnym		ślubnej	ślubnym	ślubnych
wołacz	ślubny		ślubna	ślubne	ślubni	ślubne

przykłady:

(2.1) Byłam wczoraj na zakupach z moim ślubnym.

składnia:

kolokacje:

(1.1) poślubny • prezent / pierścionek ślubny • obrączka / suknia / fotografia ślubna

synonimy:

(1.2) małżeński

antonimy:

(1.2) nieślubny, pozamałżeński

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ślub m, ślubna ż, ślubowanie n, poślubienie n

czas. ślubować ndk., poślubić dk.

przym. poślubny, przedślubny

przysł. ślubnie

związki frazeologiczne:

stanąć na ślubnym kobiercu

etymologia:

pol. ślub + -ny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) nuptial
• białoruski: (1.1) шлюбны
• bułgarski: (1.1) венчален
• francuski: (1.1) nuptial
• hiszpański: (1.1) nupcial
• jidysz: (1.2) כּשר (koszer)
• nowogrecki: (1.1) γαμήλιος
• rosyjski: (1.1) брачный
• ukraiński: (1.1) шлюбний
• węgierski: (1.1) esküvői

źródła: