Pendżabczyk

Pendżabczyk (język polski)

wymowa:

IPA: [pɛ̃n͇ˈʤ̑apʧ̑ɨk], AS: [pẽṇǯapčyk], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek pochodzenia indoeuropejskiego, mieszkaniec Pakistanu i terenów indyjskiego stanu Pendżab

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Pendżabczyk	Pendżabczycy
dopełniacz	Pendżabczyka	Pendżabczyków
celownik	Pendżabczykowi	Pendżabczykom
biernik	Pendżabczyka	Pendżabczyków
narzędnik	Pendżabczykiem	Pendżabczykami
miejscownik	Pendżabczyku	Pendżabczykach
wołacz	Pendżabczyku	Pendżabczycy

przykłady:

(1.1) Dwie największe grupy etniczne Pakistanu to Pendżabczycy i Pasztuni.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pendżabski mrz, Pendżab

forma żeńska Pendżabka ż

przym. pendżabski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Punjabi
• arabski: (1.1) بنجابي, lm بنجاب
• pendżabski: (1.1) ਪੰਜਾਬੀ m
• słowacki: (1.1) Pandžábčan m
• węgierski: (1.1) pandzsábi

źródła: