indoeuropejski

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

indoeuropejski (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˌĩndɔɛwrɔˈpɛjsʲci], AS: [ĩndoeu̯ropei ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• u → ł • akc. pob. ​?/i
​?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) jęz. wywodzący się z praindoeuropejskiej wspólnoty językowej lub stanowiący jej kontynuację
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikindoeuropejskiindoeuropejskaindoeuropejskieindoeuropejscyindoeuropejskie
dopełniaczindoeuropejskiegoindoeuropejskiejindoeuropejskiegoindoeuropejskich
celownikindoeuropejskiemuindoeuropejskiejindoeuropejskiemuindoeuropejskim
biernikindoeuropejskiegoindoeuropejskiindoeuropejskąindoeuropejskieindoeuropejskichindoeuropejskie
narzędnikindoeuropejskimindoeuropejskąindoeuropejskimindoeuropejskimi
miejscownikindoeuropejskimindoeuropejskiejindoeuropejskimindoeuropejskich
wołaczindoeuropejskiindoeuropejskaindoeuropejskieindoeuropejscyindoeuropejskie
 nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Indoeuropejczycy to umowna nazwa grupy ludów posługujących się językami indoeuropejskimi.
składnia:
kolokacje:
(1.1) język / wpływ / lud indoeuropejski • praindoeuropejski
synonimy:
antonimy:
(1.1) nieindoeuropejski
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Indoeuropejka ż, Indoeuropejczyk m, indoeuropeista mos, indoeuropeistyka ż
przym. indoeuropeistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. indo- + europejski
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=indoeuropejski&oldid=8333904”