Ordnung

Ordnung (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈɔʁdnʊŋ] wymowa austriacka

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) porządek

(1.2) zasady

(1.3) układanie, ustawianie

(1.4) syst. rząd

odmiana:

(1.1,2,4) lp die Ordnung, ~, ~, ~; lm Ordnungen, ~en, ~en, ~en

(1.3) lp die Ordnung, ~, ~, ~; blm

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

Ordnung halten → utrzymywać porządek • jemanden zur Ordnung rufen → przywoływać kogoś do porządku • der Ordnung gemäß → zgodnie z zasadami • etwas in Ordnung bringen → doprowadzić coś do porządku • in Ordnung sein → właściwie funkcjonować

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. geordnet

czas. ordnen

rzecz. Ordner m

związki frazeologiczne:

Ordnung muß sein

etymologia:

niem. ordnen < łac. ordinare

uwagi:

źródła: