Ordnung
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Ordnung (język niemiecki)[edytuj]
- wymowa:
- lp IPA: [ˈɔʁdnʊŋ]
- wymowa austriacka
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) porządek
- (1.2) porządkowanie, układanie, ustawianie
- (1.3) zasady
- (1.4) syst. bot. zool. rząd
- (1.5) wojsk. porządek, formacja
- odmiana:
- (1.1-4)[1]blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik die Ordnung dopełniacz der Ordnung celownik der Ordnung biernik die Ordnung - (1.5)[2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik die Ordnung die Ordnungen dopełniacz der Ordnung der Ordnungen celownik der Ordnung den Ordnungen biernik die Ordnung die Ordnungen
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Ordnung halten → utrzymywać porządek • zur Ordnung rufen → przywoływać do porządku • in Ordnung sein → właściwie funkcjonować
- (1.2) in Ordnung bringen → doprowadzić do porządku
- (1.3) der Ordnung gemäß → zgodnie z zasadami
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- Ordnung muss sein
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
- ↑
Hasło Ordnung w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut.