ordnen

ordnen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈɔʁdnən] IPA: [ˈɔʁdnətə] IPA: [ɡəˈʔɔʁdnət]

​ ​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) układać, ułożyć, porządkować, uporządkować

odmiana:

(1.1) ordnen (ordnet), ordnete, geordnet (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ordnen n, Ordnung ż, Ordner m, Ordnerin ż

przym. geordnet

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: ordnen • abordnen • anordnen • beiordnen • einordnen • umordnen • unterordnen • überordnen • verordnen • zuordnen

źródła: