Neronowy
Neronowy (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik dzierżawczy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik Neronowy Neronowa Neronowe Neronowi Neronowe dopełniacz Neronowego Neronowej Neronowego Neronowych celownik Neronowemu Neronowej Neronowemu Neronowym biernik Neronowego Neronowy Neronową Neronowe Neronowych Neronowe narzędnik Neronowym Neronową Neronowym Neronowymi miejscownik Neronowym Neronowej Neronowym Neronowych wołacz Neronowy Neronowa Neronowe Neronowi Neronowe nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Biegłem do przyległego domu Sabiny: płonął już kryptoportykus, i tu już ciżba niewolników Neronowych nadbiegała niszczyć, łamać, rozwalać i łupić, z dziką chciwością rabunku...[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pożar Neronowy • Neronowe panowanie • niewolnicy / zausznicy Neronowi
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) Przymiotnik utworzony od imienia własnego, odpowiadający na pytanie czyj?, zakończony na -owy, odnoszący się do właściciela, autora, twórcy itp. piszemy wielką literą[4].
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) néronien
- łaciński: (1.1) Neronianus, Neroneus, Neronius
- włoski: (1.1) neroniano
- źródła:
- ↑ Józef Ignacy Kraszewski, Rzym za Nerona
- ↑
Porada „przymiotniki dzierżawcze od imion” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Porada „przymiotniki dzierżawcze” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Hasło „Przymiotniki dzierżawcze” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
