Handhabe

Handhabe (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈhantˌhaːbə]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) środek zaradczy, narzędzie, podstawa

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Handhabe	die Handhaben
dopełniacz	der Handhabe	der Handhaben
celownik	der Handhabe	den Handhaben
biernik	die Handhabe	die Handhaben

przykłady:

(1.1) Andererseits gab es keine völkerrechtlich verbindliche Handhabe gegen derartige Monstrositäten. → Z drugiej strony w prawie międzynarodowym nie było żadnych wiążących środków zaradczych przeciwko tego rodzaju potwornościom.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Handhaben n, Handhabung ż, Handhabbarkeit ż

czas. handhaben

przym. handhabbar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: