handhaben

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

handhaben (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈhantˌhaːbn̩]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) posługiwać się, posłużyć się, obsługiwać, obsłużyć, używać, użyć
odmiana:
(1.1)[1] handhaben (handhabt), handhabte, gehandhabt (haben)
przykłady:
(1.1) Dieses Gerät ist billig und einfach zu handhaben.To urządzenie jest tanie i łatwe w użyciu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Handhaben n, Handhabung ż, Handhabe ż, Handhabbarkeit ż
przym. handhabbar
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: habenhandhaben
źródła: