pomarańcz

pomarańcz (język polski)

pomarańcz (1.1)

pomarańcz (1.2)

wymowa:

IPA: [pɔ̃ˈmarãj̃n͇ʧ̑], AS: [põmarãĩ ̯ṇč], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kolor pomarańczowy

(1.2) pomarańczowy pigment, barwnik lub farba

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: pomarańcza

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pomarańcz	pomarańcze
dopełniacz	pomarańczu	pomarańczów
celownik	pomarańczowi	pomarańczom
biernik	pomarańcz	pomarańcze
narzędnik	pomarańczem	pomarańczami
miejscownik	pomarańczu	pomarańczach
wołacz	pomarańczu	pomarańcze

(2.1) zob. pomarańcza

przykłady:

(1.1) Na jego obrazie dominują jaskrawa czerwień i pomarańcz.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) oranż

antonimy:

(1.1) błękit, niebieskość, lazur

hiperonimy:

(1.1) kolor

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pomarańcza ż, pomarańczarka ż, pomarańczarnia ż, pomarańczówka ż, pomarańczowienie n

czas. pomarańczowieć ndk.

przym. pomarańczowy, pomarańczowawy

przysł. pomarańczowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. pomarańcza

uwagi:

często w niepoprawnym użyciu jako nazwa owocu pomarańcza

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) orange
• esperanto: (1.1) oranĝo, oranĝkoloro
• kataloński: (1.1) taronja m

źródła: