gumowiec

gumowiec (język polski)

gumowce (1.1)

wymowa:

IPA: [ɡũˈmɔvʲjɛʦ̑], AS: [gũmovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) obuw. but z wysokimi cholewami, wykonany z gumy, używany na słotę lub błoto

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gumowiec	gumowce
dopełniacz	gumowca	gumowców
celownik	gumowcowi	gumowcom
biernik	gumowiec	gumowce
narzędnik	gumowcem	gumowcami
miejscownik	gumowcu	gumowcach
wołacz	gumowcu	gumowce

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) zakładać / wzuwać / założyć / wzuć / nosić / zdejmować / zzuwać / zdjąć / zzuć gumowce • chodzić / chadzać w gumowcach

synonimy:

(1.1) gumiak; gw. gumak

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) but

hiponimy:

(1.1) woder

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. guma ż, gumka ż, gumowanie n, gumiak mrz

czas. gumować ndk.

przym. gumowcowy, gumowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. guma + -owiec

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) gumboot, rubber boot
• białoruski: (1.1) гумовік m
• hiszpański: (1.1) katiuska ż
• nowogrecki: (1.1) γαλότσα ż

źródła: