Odkupiciel

Odkupiciel (język polski)

Odkupiciel (1.1)

wymowa:

IPA: [ɔt.kuˈpi.t͡ɕɛl]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) rel. w chrześcijaństwie Chrystus (jeden z tytułów Jezusa)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Odkupiciel	Odkupiciele
dopełniacz	Odkupiciela	Odkupicieli
celownik	Odkupicielowi	Odkupicielom
biernik	Odkupiciela	Odkupicieli
narzędnik	Odkupicielem	Odkupicielami
miejscownik	Odkupicielu	Odkupicielach
wołacz	Odkupicielu	Odkupiciele

przykłady:

(1.1) Parafia pw. Jezusa Chrystusa Odkupiciela Człowieka w Bielsku-Białej na os. Karpackim (zwanym na początku „Troclik”) została erygowana 1 maja 1983 roku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Zbawca, Zbawiciel, Mesjasz, Chrystus, Jezus Chrystus, Pan Jezus

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. odkupienie n, odkupywanie n, odkupowanie n, odkupiciel mos

czas. odkupić dk., odkupywać ndk., odkupować ndk.

przym. odkupny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. odkupić + -el

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Redeemer
• czeski: (1.1) Vykupitel m
• łaciński: (1.1) Redemptor m
• włoski: (1.1) Redentore m

źródła: