wytrych

wytrych (język polski)

Wytrych wykonany z gwoździa (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. zakrzywiony pręt zastępujący klucze, którym otwiera się zamki; zob. też wytrych w Wikipedii

(1.2) przen. słowo, wyrażenie albo metoda umożliwiająca uniknięcie kłopotów, niepomyślnych sytuacji

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wytrych	wytrychy
dopełniacz	wytrycha / wytrychu	wytrychów
celownik	wytrychowi	wytrychom
biernik	wytrych	wytrychy
narzędnik	wytrychem	wytrychami
miejscownik	wytrychu	wytrychach
wołacz	wytrychu	wytrychy

przykłady:

(1.1) Staraliśmy się użyć wytrychu, ale drzwi nie puściły.

składnia:

kolokacje:

(1.2) słowo wytrych

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) szperhok, szpyrhok

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Dietrich; żartobliwe użycie imienia

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) skeleton key, passkey, picklock
• bułgarski: (1.1) шперц m
• esperanto: (1.1) dirko
• francuski: (1.1) passe-partout m
• hiszpański: (1.1) ganzúa ż
• niemiecki: (1.1) Dietrich m, Nachschlüssel m
• wilamowski: (1.1) wydryh m, wytryh m; (1.2) wydryh m, wytryh m
• włoski: (1.1) grimaldello m

źródła: