rozpuszczony

rozpuszczony (język polski)

dziewczynka z rozpuszczonymi (2.1) włosami

wymowa:

IPA: [ˌrɔspuʃˈʧ̑ɔ̃nɨ], AS: [rospuščõny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: rozpuścić

przymiotnik

(2.1) fryzj. luzem, niezwiązany

(2.2) o dziecku: rozpieszczony, dostający od rodziców wszystko, co chce lub dopuszczający się nieposłuszeństwa

odmiana:

(2.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	rozpuszczony		rozpuszczona	rozpuszczone	rozpuszczeni	rozpuszczone
dopełniacz	rozpuszczonego		rozpuszczonej	rozpuszczonego	rozpuszczonych
celownik	rozpuszczonemu		rozpuszczonej	rozpuszczonemu	rozpuszczonym
biernik	rozpuszczonego	rozpuszczony	rozpuszczoną	rozpuszczone	rozpuszczonych	rozpuszczone
narzędnik	rozpuszczonym		rozpuszczoną	rozpuszczonym	rozpuszczonymi
miejscownik	rozpuszczonym		rozpuszczonej	rozpuszczonym	rozpuszczonych
wołacz	rozpuszczony		rozpuszczona	rozpuszczone	rozpuszczeni	rozpuszczone

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(2.1) rozpuszczone włosy

(2.2) rozpuszczony bachor

synonimy:

(2.2) rozwydrzony

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. rozpuścić dk., rozpuszczać ndk.

rzecz. rozpuszczanie n, rozpuszczenie n, rozpuszczalnik mrz

przym. rozpuszczalnikowy

związki frazeologiczne:

(2.2) rozpuszczony jak dziadowski bicz

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (2.1) loose; (2.2) spoiled
• niemiecki: (2.1) offen; (2.2) verzogen

źródła: