jurysdykcja

jurysdykcja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. uprawnienie organu władzy do rozstrzygania spornych spraw

(1.2) praw. obszar, na którym obowiązuje jurysdykcja (1.1)

(1.3) daw. sąd lub trybunał

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jurysdykcja	jurysdykcje
dopełniacz	jurysdykcji	jurysdykcji / przest. jurysdykcyj
celownik	jurysdykcji	jurysdykcjom
biernik	jurysdykcję	jurysdykcje
narzędnik	jurysdykcją	jurysdykcjami
miejscownik	jurysdykcji	jurysdykcjach
wołacz	jurysdykcjo	jurysdykcje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) objąć jurysdykcją • zrzec się jurysdykcji • utracić jurysdykcję

(1.2) granice jurysdykcji

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. jurysdykcyjny

przysł. jurysdykcyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. iurisdictio < łac. ius, iuris + dico + -tio → prawo + mówić, deklarować + -cja

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) jurisdiction
• bułgarski: (1.1) юрисдикция ż; (1.2) юрисдикция ż
• duński: (1.1) jurisdiktion w; (1.2) jurisdiktion w
• jidysz: (1.2) אינסטאַנץ ż (instanc)
• kataloński: (1.1) jurisdicció ż; (1.2) jurisdicció ż
• norweski (bokmål): (1.1) jurisdiksjon m; (1.2) jurisdiksjon m
• norweski (nynorsk): (1.1) jurisdiksjon m; (1.2) jurisdiksjon m
• szwedzki: (1.1) jurisdiktion w; (1.2) jurisdiktion w

źródła: