banalność
banalność (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik banalność banalności dopełniacz banalności banalności celownik banalności banalnościom biernik banalność banalności narzędnik banalnością banalnościami miejscownik banalności banalnościach wołacz banalności banalności
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) banalność + D.
- synonimy:
- (1.1) zwykłość, pospolitość, konwencjonalność, schematyczność, stereotypowość, szablonowość, tuzinkowość
- antonimy:
- (1.1) niebanalność, niezwykłość, niepospolitość, niekonwencjonalność, nieschematyczność, niestereotypowość, nieszablonowość, nietuzinkowość
- hiperonimy:
- (1.1) wada
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. banał m, banalizacja ż, banalizowanie n, zbanalizowanie n
- czas. banalizować ndk., zbanalizować dk.
- przym. banalny
- przysł. banalnie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) banality
- białoruski: (1.1) банальнасць ż
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) будзённасьць ż
- bułgarski: (1.1) баналност ż
- duński: (1.1) banalitet w
- esperanto: (1.1) banaleco
- francuski: (1.1) banalité ż
- niemiecki: (1.1) Banalität ż
- rosyjski: (1.1) банальность ż
- słowacki: (1.1) banálnosť ż
- ukraiński: (1.1) банальність ż
- włoski: (1.1) banalità ż
- źródła:
- ↑
Hasło „banalność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
