вуліца
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
вуліца (język białoruski)[edytuj]

- transliteracja:
- vulìca
- wymowa:
- wùlica
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1-2)[3]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ву́ліца ву́ліцы dopełniacz ву́ліцы ву́ліц celownik ву́ліцы ву́ліцам biernik ву́ліцу ву́ліцы narzędnik ву́ліцай / ву́ліцаю ву́ліцамі miejscownik ву́ліцы ву́ліцах
- przykłady:
- (1.1) Усю ноч ішоў снег, так што снегаачышчальнікі не паспявалі ачышчаць вуліцы. → Całą noc padał śnieg, tak że maszyny czyszczące nie nadążały z oczyszczaniem ulic.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) вялікая / шырокая / вузкая вуліца → wielka / szeroka / wąska ulica • мёртвая вуліца → zamarła ulica • перайсці цераз вуліцу → przejść przez ulicę • асфальтаваць вуліцу → asfaltować ulicę
- (1.2) уплыў вуліцы → wpływ ulicy
- antonimy:
- hiperonimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- будзе і на нашай вуліцы свята • выкінуць на вуліцу
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „вуліца” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 67.
- ↑
Hasło „вуліца” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.
- ↑
Hasło „вуліца” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.