ścierać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ścierać (język polski)[edytuj]

uczeń ściera (1.1) tablicę
wymowa:
IPA[ˈɕʨ̑ɛraʨ̑], AS[śćerać], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zetrzeć)

(1.1) oczyszczać powierzchnię poprzez tarcie
(1.2) rozdrabniać poprzez tarcie
(1.3) usuwać wierzchnią warstwę z czegoś poprzez pocieranie szorstkim przedmiotem
(1.4) kaleczyć skórę poprzez kontakt z czymś szorstkim
odmiana:
koniugacja I
przykłady:
(1.1) Sprzątaczka zaczęła ścierać kurz z mebli.
(1.2) Zrobiłam surówkę: starłam kilka marchewek i jabłko.
(1.4) Trzylatek upadł, ścierając sobie kolana i dłonie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ścierać kurze / brud • ścierać tablicę / podłogę • ścierać na sucho / na mokro • ścierać makijaż
(1.2) ścierać na tarce
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ścieranie n, ściereczka ż, ściera ż, ściernica ż, ścierniwo n, cierń m, ścierność ż, ścieralność ż
czas. obcierać ndk., zetrzeć dk.
przym. ścierny, ścieralny, cierny
przysł. ciernie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: