ściemniacz

ściemniacz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɕʨ̑ɛ̃mʲɲaʧ̑], AS: [śćẽmʹńač], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) regulator np. światła

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. kłamca (o człowieku)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ściemniacz	ściemniacze
dopełniacz	ściemniacza	ściemniaczy / rzad. ściemniaczów
celownik	ściemniaczowi	ściemniaczom
biernik	ściemniacz	ściemniacze
narzędnik	ściemniaczem	ściemniaczami
miejscownik	ściemniaczu	ściemniaczach
wołacz	ściemniaczu	ściemniacze

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ściemniacz	ściemniacze
dopełniacz	ściemniacza	ściemniaczy / ściemniaczów
celownik	ściemniaczowi	ściemniaczom
biernik	ściemniacza	ściemniaczy / ściemniaczów
narzędnik	ściemniaczem	ściemniaczami
miejscownik	ściemniaczu	ściemniaczach
wołacz	ściemniaczu	ściemniacze

przykłady:

(1.1) Możesz przesunąć ściemniacz w lewo, bo jest za jasno.

(2.1) Tomku, z Ciebie jest największy ściemniacz pod słońcem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) regulator

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ściemniara ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dimmer

źródła: