peleng
peleng (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) żegl. kąt między pewnym stałym kierunkiem i kierunkiem, w którym obserwowany jest namierzany obiekt
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik peleng pelengi dopełniacz pelengu pelengów celownik pelengowi pelengom biernik peleng pelengi narzędnik pelengiem pelengami miejscownik pelengu pelengach wołacz pelengu pelengi
- przykłady:
- (1.1) Kiedyż pan nareszcie będzie łaskaw podać mi ten peleng na ostatnią latarnię, czy pan tam zaspał, do licha?![1]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) namiar
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pelengacja ż, pelengator m, pelengowanie n
- czas. pelengować ndk.
- przym. pelengacyjny, pelengowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: namiar
- źródła:
- ↑ Pierwsza wachta na mostku, czyli Tragedia absolwenta szkoły morskiej, „Znów Razem” 3/15, 19 lutego 1942, Southampton.
- ↑ Hasło „peleng” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.