orant
orant (język polski)[edytuj]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f3/Roma_Santi_Giovanni_e_Paolo_Orans.jpg/220px-Roma_Santi_Giovanni_e_Paolo_Orans.jpg)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) szt. rel. kanoniczne przedstawienie modlącej się postaci męskiej ze wzniesionymi, rozłożonymi rękami; zob. też orant w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik orant oranci dopełniacz oranta orantów celownik orantowi orantom biernik oranta orantów narzędnik orantem orantami miejscownik orancie orantach wołacz orancie oranci depr. M. i W. lm: (te) oranty
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: