orante

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

orante (język hiszpański)[edytuj]

un orante (2.1)
wymowa:
IPA[o.ˈɾan̦.te]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) modlący się

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) orant

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) orantka
odmiana:
(1.1) lp orante m/ż; lm orantes m/ż
(2-3) lp orante; lm orantes
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. oración ż, orador m, oratorio m, oratoria ż
czas. orar
przym. oratorio
związki frazeologiczne:
etymologia:
imiesłów czynny od orar
uwagi:
źródła:

orante (język włoski)[edytuj]

un orante (2.1)
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) modlący się

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) orant

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) orantka
odmiana:
(1.1) lp orante m ż; lm oranti m ż
(2.1) lp orante; lm oranti
(3.1) lp orante; lm oranti
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. orare
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. orare[1]
uwagi:
źródła: