verbatim

verbatim (język angielski)

wymowa:

bryt. (RP) IPA: /vɜːˈbeɪtɪm/ SAMPA: /v3:'beItIm/

amer. IPA: /vɚˈbeɪtɪm/, SAMPA: /v@r\`'beItIm/

wymowa amerykańska

wymowa australijska

znaczenia:

przysłówek

(1.1) dosłownie, słowo w słowo

przymiotnik

(2.1) dosłowny

(2.2) (o osobie) potrafiący co do słowa spisywać mowę; biegły w stenografii

odmiana:

(1) nie stopniuje się

(2) nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) We put quotation marks around the words we write down verbatim. → Stawiamy cudzysłów wokół wyrazów, które zapisujemy słowo w słowo.

(2.1) A verbatim record of the interview. → Dosłowny zapis wywiadu.

(2.2) The National Verbatim Reporter’s Association. → Państwowe Stowarzyszenie Stenografów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) in so many words; word for word; literally

(2.1) exact; literal

antonimy:

(1.1) illiterally

(2.1) inexact; illiteral

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. verbātim od verbum

uwagi:

źródła:

verbatim (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przysłówek

(1.1) dosłownie, słowo w słowo

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: