rzezacz

rzezacz (język polski)

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: rze•zacz

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. rzeźbiarz, rytownik, snycerz

(1.2) daw. zabójca, morderca

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rzezacz	rzezacze
dopełniacz	rzezacza	rzezaczy / rzezaczów
celownik	rzezaczowi	rzezaczom
biernik	rzezacza	rzezaczy / rzezaczów
narzędnik	rzezaczem	rzezaczami
miejscownik	rzezaczu	rzezaczach
wołacz	rzezaczu	rzezacze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rzez mrz, rzeź ż, rzeźnia ż, rzeźnik mos, rzezaniec mos, rzezak mrz/mos, rzezactwo n, rzezanie n, obrzezek mrz, obrzezaniec mos, obrzezanie n, obrzezywanie n, porzezanie n, wyrzezanie n, zarzezanie n

czas. rzezać ndk., obrzezać dk., obrzezywać ndk., porzezać dk., wyrzezać dk., zarzezać dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: