rynsztokos

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rynsztokos (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[rɨ̃w̃ˈʃtɔkɔs], AS[rỹũ̯štokos], zjawiska fonetyczne: nazal.samogł.+n/m+szczelin.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rzad. żart. kiepskiej jakości, śmierdzący papieros lub cygaro[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
Od pol. rynsztok z końcówką niby hiszpańską[1].
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Rynsztokos” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. V: Próba-R, Warszawa 1900–1927, s. 795.