opończa
opończa (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ɔˈpɔ̃j̃n͇ʧ̑a], AS: [opõĩ ̯ṇča], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik opończa opończe dopełniacz opończy[2] opończy[2] celownik opończy[2] opończom biernik opończę opończe narzędnik opończą opończami miejscownik opończy[2] opończach wołacz opończo opończe
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Krystyna Skalska, Hanna Budzykowa, Język polski. Teksty literackie oraz ćwiczenia w mówieniu i pisaniu, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1986, s. 116
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 608.