krwioplucie

krwioplucie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) med. odpluwanie wydzieliny zmieszanej z krwią; zob. też krwioplucie w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	krwioplucie	krwioplucia
dopełniacz	krwioplucia	krwiopluć
celownik	krwiopluciu	krwiopluciom
biernik	krwioplucie	krwioplucia
narzędnik	krwiopluciem	krwiopluciami
miejscownik	krwiopluciu	krwiopluciach
wołacz	krwioplucie	krwioplucia

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. krew + -o- + plucie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hemoptysis
• białoruski: (1.1) кравахарканне n
• bułgarski: (1.1) кръвохрачене n
• francuski: (1.1) hémoptysie ż
• hiszpański: (1.1) hemoptisis ż
• łaciński: (1.1) haematoptoe / haemoptoe ż, haemoptysis ż, emptysis ż
• niemiecki: (1.1) Bluthusten m, Blutspucken n, Hä­mo­p­toe ż, Hä­mo­p­ty­se ż, Hä­mo­p­ty­sis ż
• nowogrecki: (1.1) αιμόπτυση ż (aimóptysi)
• rosyjski: (1.1) кровохарканье n
• starogrecki: (1.1) αἱμόπτυσις ż (haimóptusis)
• ukraiński: (1.1) кровоха́ркання n
• węgierski: (1.1) vérköpés
• włoski: (1.1) emottisi ż

źródła: