kopiał

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kopiał (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hand. biurowa książka do kopiowania przez kalkę zleceń, rachunków, kwitów itp.[1]
(1.2) techn. przest. wzornik, wzór jednakowego wytwarzania przedmiotów[2]; narzędzie identycznego kształtowania obrabianych przedmiotów[3]
(1.3) hist. kartulariusz, średniowieczny zbiór dokumentów, ich kopii i odpisów[4]; zob. też kopiał w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) szablon
(1.3) kopiariusz, kopiarz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
śr.łac. copiale → zbiór kopii[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Małgorzata Szubert, Leksykon rzeczy minionych i przemijających, Warszawa 2004, s. 119.
  2. ↑ 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kopiał” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. ↑ Słownik języka polskiego, praca zbiorowa, pod red. Elżbiety Sobol, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-14627-6.
  4. ↑ Słownik wyrazów obcych (red. J. Tokarski), Warszawa 1983, s. 344.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kopiał&oldid=7911403”