kontemplacyjny

kontemplacyjny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃ntɛ̃mplaˈʦ̑ɨjnɨ], AS: [kõntẽmplacyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) właściwy kontemplacji, pogrążeniu się w myślach

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kontemplacyjny		kontemplacyjna	kontemplacyjne	kontemplacyjni	kontemplacyjne
dopełniacz	kontemplacyjnego		kontemplacyjnej	kontemplacyjnego	kontemplacyjnych
celownik	kontemplacyjnemu		kontemplacyjnej	kontemplacyjnemu	kontemplacyjnym
biernik	kontemplacyjnego	kontemplacyjny	kontemplacyjną	kontemplacyjne	kontemplacyjnych	kontemplacyjne
narzędnik	kontemplacyjnym		kontemplacyjną	kontemplacyjnym	kontemplacyjnymi
miejscownik	kontemplacyjnym		kontemplacyjnej	kontemplacyjnym	kontemplacyjnych
wołacz	kontemplacyjny		kontemplacyjna	kontemplacyjne	kontemplacyjni	kontemplacyjne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) zakon kontemplacyjny

synonimy:

(1.1) refleksyjny, kontemplatywny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kontemplacja ż, kontemplacyjność ż, kontemplatywność ż, kontemplator m, kontemplowanie n

czas. kontemplować ndk.

przym. kontemplatywny

przysł. kontemplacyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) contemplatif
• włoski: (1.1) contemplativo, meditativo

źródła: