kontemplować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kontemplować (język polski)[edytuj]

kobieta kontempluje (1.2) krajobraz
wymowa:
IPA[ˌkɔ̃ntɛ̃mˈplɔvaʨ̑], AS[kõntẽmplovać], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) pogrążać się głęboko w myślach
(1.2) uważnie, w skupieniu przyglądać się czemuś
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) medytować, rozmyślać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kontemplacyjność ż, kontemplatywność ż, kontemplator m, kontemplatorium n, kontemplacja ż, kontemplowanie n
przym. kontemplacyjny, kontemplatywny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: