kompanion

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kompanion (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. towarzysz
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kompan
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) kompanionka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. compagnon[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kompanion” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.