komeraż

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

komeraż (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[kɔ̃ˈmɛraʃ], AS[kõmeraš], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. plotka, intryga, nieporozumienie, powaśnienie[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. komerażnica, komerażowanie, komerażyk
czas. komerażować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Ale zwykle używane w liczbie mnogiej.
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Komeraż” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 418.