kahalnik
kahalnik (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) żyd. adm. urzędnik kahału[1]
- (1.2) żyd. pot. ortodoksyjny Żyd przywiązany do instytucji kahału[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kahalnik kahalnicy dopełniacz kahalnika kahalników celownik kahalnikowi kahalnikom biernik kahalnika kahalników narzędnik kahalnikiem kahalnikami miejscownik kahalniku kahalnikach wołacz kahalniku kahalnicy depr. M. i W. lm: (te) kahalniki[2]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) urzędnik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Anatol Leszczyński, „Kahalnik” (Polski Słownik Judaistyczny), delet.jhi.pl
- ↑ Hasło „kahalnik” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.