kahalnik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kahalnik (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) żyd. adm. urzędnik kahału[1]
(1.2) żyd. pot. ortodoksyjny Żyd przywiązany do instytucji kahału[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) urzędnik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kahał mrz, kahałek mrz
przym. kahalny, kahałowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kahał + -nik < hebr. קהל (qāhāl) → zgromadzenie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Anatol Leszczyński, „Kahalnik” (Polski Słownik Judaistyczny), delet.jhi.pl
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kahalnik” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.