inhalacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

inhalacja (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌĩnxaˈlaʦ̑ʲja], AS[ĩnχalacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. wdychanie pary wodnej, gazów lub substancji w celach leczniczych[1]; zob. też inhalacja w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. inhalatorium n, inhalator m, inhalatorek m, inhalowanie n
czas. inhalować
przym. inhalacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. inhalation < franc. inhalerwdychać < łac. in-halo[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „inhalacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. Hasło „inhalacja” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.