dokuczenie

dokuczenie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od dokuczyć

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	dokuczenie
dopełniacz	dokuczenia
celownik	dokuczeniu
biernik	dokuczenie
narzędnik	dokuczeniem
miejscownik	dokuczeniu
wołacz	dokuczenie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) niedokuczenie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dokuczanie n, dokuczliwość ż, dokucznik m, dokuczliwiec mos

czas. dokuczyć dk., dokuczać ndk.

przym. dokuczliwy, dokuczny

przysł. dokuczliwie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: