diatopiczny
diatopiczny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) jęz. uwarunkowany terytorialnie, regionalnie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik diatopiczny diatopiczna diatopiczne diatopiczni diatopiczne dopełniacz diatopicznego diatopicznej diatopicznego diatopicznych celownik diatopicznemu diatopicznej diatopicznemu diatopicznym biernik diatopicznego diatopiczny diatopiczną diatopiczne diatopicznych diatopiczne narzędnik diatopicznym diatopiczną diatopicznym diatopicznymi miejscownik diatopicznym diatopicznej diatopicznym diatopicznych wołacz diatopiczny diatopiczna diatopiczne diatopiczni diatopiczne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Termin diatopiczny został upowszechniony przez Eugena Coșeriu na oznaczenie wewnętrznego zróżnicowania języków historycznych w planie przestrzennym, geograficznym.[1]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) por. diachroniczny • diafazyczny • diaintegratywny • diamezyczny • diatechniczny • diatopiczny • diastratyczny
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) diatopic
- niemiecki: (1.1) diatopisch
- źródła: