delikt
delikt (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) praw. wykroczenie przeciw prawu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik delikt delikty dopełniacz deliktu deliktów celownik deliktowi deliktom biernik delikt delikty narzędnik deliktem deliktami miejscownik delikcie deliktach wołacz delikcie delikty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) delict, tort
- czeski: (1.1) delikt m
- francuski: (1.1) délit m
- hiszpański: (1.1) delito m
- łaciński: (1.1) delictum n
- niemiecki: (1.1) Delikt m
- nowogrecki: (1.1) αδίκημα n
- źródła:
delikt (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik delikt delikty dopełniacz deliktu deliktů celownik deliktu deliktům biernik delikt delikty wołacz delikte delikty miejscownik deliktu deliktech narzędnik deliktem delikty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) trestný čin, provinění, přestupek, poklesek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. delikvent, delikventka
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: