collocatio
collocatio (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ułożenie, układ, umieszczenie, ustawienie[1]
- (1.2) wydawanie za mąż, ożenienie[1]
- odmiana:
- (1.1-2) collocatio, collocationis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik collocatio collocationēs dopełniacz collocationis collocationum celownik collocationī collocationibus biernik collocationem collocationēs ablatyw collocatione collocationibus wołacz collocatio collocationēs
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) conlocatio ż
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „collocatio” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 121.