colloco

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

colloco (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) ustawiać, umieszczać, stawiać, osadzać[1]
(1.2) rozmieszczać, ustawić, uszykować, rozstawić (np. wojsko)[1]
(1.3) ustalać[1]
(1.4) łączyć, zestawiać[1]
(1.5) osiedlać[1]
(1.6) kwaterować[1]
(1.7) wprowadzać (kogoś w jakiś stan, np. sen)[1]
(1.8) opierać (coś na czymś)[1]
(1.9) wydawać (kogoś za kogoś), wydawać za mąż[1]
(1.10) o pieniądzach: wydawać, inwestować, deponować, lokować[1]
(1.11) obdarzać kogoś, zlewać na kogoś np. łaski, uznanie[1]
(1.12) poświęcać, oddawać (coś czemuś)[1]
odmiana:
(1) colloco, collocare, collocavi, collocatum (koniugacja I)
przykłady:
składnia:
(1.9) colloco + Dat.
kolokacje:
(1.10) pecunias collocare → inwestować pieniądze
synonimy:
(1.1) pono, sisto, statuo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. conlocatio ż / collocatio ż
czas. conloco
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. con + loco
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Hasło „colloco” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 121.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=colloco&oldid=8100316”